واژه ها
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭼﺸـﻢ ﻫﺎﯾـﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸـﺖ ﺑﮕﯿـﺮﻡ ...
ﺩﯾﺪﻡ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﺳﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ !
دستم به شعر نمیرود
تو نیستی ٌ واژه ها
به عزا نشسته اند ...
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭼﺸـﻢ ﻫﺎﯾـﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸـﺖ ﺑﮕﯿـﺮﻡ ...
ﺩﯾﺪﻡ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﺳﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ !
دستم به شعر نمیرود
تو نیستی ٌ واژه ها
به عزا نشسته اند ...
این اشک های بی دلیل من
باز هم تو را بهانه می کنند . . . !
می بینی چه شادمان بر سرسره گونه های من می لغزند . . . ؟!
حق دارند،
اینجا صدای پا زیاد مـــیشنوم..
امـــا...
هـیچکدام تــــــو نیستــــی!
” دلــ♥ـــم “
خوش کرده خودش را به این فکر
که شاید” پا برهـنه ” بیائی . . .
تــَمآم هوآ رآ بو مـے کشم چشم مـےدوزم زل مـے زنم…
انگشتم رآ بر لبآטּ زمیـטּ مے گذآرم: ” هــــیس…
!مـے خوآهم رد نفس هآیش بـﮧ گوش برسد…!”
امآ…!
گوشم درد مـےگیرد از ایـטּ همـﮧ بـے صدآیـے
دل تنگـے هآیم را مچالـﮧ مـے کنم و پرت مـے کنم سمت آسمآטּ!
دلوآپس تو مـے شوم کـﮧ کجآے قصـﮧ مآטּ سکوت کرده ایـے کـﮧ تو رآ نمـے شنوم
کاش نگاه پرابهام ما زیر نویس داشت.
کاش......