سلام روزگار... چه میکنی با نامردی مردمان..
من هم ..اگر بگذارند ...
دارم خرده های دلم را...
چسب میزنم... راستی این دل ...
دل می شود ؟

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که...

گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی...

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود...
گاهی دلگیری...شاید از خودت.

 من...!!!

سلام داداشی محمد مهدی  خوبی ؟ چیکارا میکنی؟

نه اینکه خیلی دوری واصلا نمیبینمت برا همون میپرسمراستی چرا دیگه مطلب نمیذاری ؟ خبر مبریه ؟ معتاد شدی؟  یا نکنه عاشق شدی و رفتی دوست دخی اینا پیدا کردی وبااون وب باز کردی هان؟ الان بیام

بزنمت ؟؟ یا میخوای از وسط نصفت کنم   عاشق شی من میدونم وتو هااااااااا هنوز بچه ای از دهنت بوی شیر میاد حالا اینارو ول کنیم

داداشی الان من چیکار کنم خب دلم برا مطالبت تنگ شده به خدا ...  برا همون دق ودلی مو ...سر تو خالی

میکنم یکم زود زود آپ کن تنبل خااااااااان فعلا برا امروز بسه ته خدافظ تاآپ بعدیمون...

***  اینم یه جمله کاملا بی ربط

چشمان ابری مرا به دل نگیرباران نمی‌شوم،

من این بغض نشکستنی راتا ابد، نذر بودن تو کرده ام ….

کاش باران بگیرد...و شیشه بخار کند

و من همه ی دلتنگیهایم را رویش "هـــا" کنم

و با گوشه ی آستینم همه را یکباره پاک کنم..

و  دیگرخلاص. . .!!!

گریه ی  آخر شب هایم …

انگار کافی نبوده …

این روز ها …

اول  صبح ها هم …

گریه می کنم …

دِلـَـــــمــ ؛

گـ ـاهے میــگیـــ ـرَد !

گـ ـاهے میــ ـسوزَد !

و حَتے گــ ـاهے ،

گــ ـاهے نـَ ـه خیــلے وَقتـــ هـآ

میـــ ـشِکَند !

امــ ـا هَنـــــ ـوز مے تَپـــَــد به خـُدا

سخت است میدانی….؟

اینهمه دل در دنیا هست,

که هیچ کدام برایم تنگ نمی شود…

گاهی دلم تنگ تو می شود …

به تمام دلایلی که نیستی …

و به اجبار آروم می گیرم …

چه اجبار تلخی …

نمـــی دانم چــــرا ؟
این روزهــــا
در جـــواب هـــرکــــه از حـــالم مـــی پرســــد
تـــا مــــی گویــــم:خوبــــــــم
چشمـــــانم
خیس مــــی شـــــود

دیـــروز ، همیـــن حوالـــی زلـــزله ای آمــد…

حـالا همـه حـالـمــ را می پـرسند !!!

بـی خـبـر از اینـ ـکـه ” مــن”

بـه ایـن لـرزیـدنـهـا

سالهـاسـتــ کـه عـادتـــ کـرده امـــ…

بـه لـرزشـهای شـدید شـانه هایـمــــ

و تـرکــــهای عمــیــق قــلــبــمـــ…

امـّـا هنـوز ” خـــوبــم !!! “

گاه آنقدر تنهایم که اسم کوچکم هم از یادم میرود…

بس که صدایم نمیزنند…

ترس من ازگم شدن نیست …..

ازگرفتن دستیست که بی بهانه رهایم کند…

 دیـگـــر نه اشـکـــهایــم را خــواهـی دیــد

نه التـــمـاس هـــایم را

و نه احســـاســاتِ ایــن دلِ لـعـنـتـی را…

به جـــایِ آن احســـاسی که کُـــشـتـی

درخـتـی از غــــرور کـاشـتم…

                                                  خدایا من به عنوان بنده حاجتم را گفتم

امیدوارم اگر قرار به برآورده نشدنش هست

از حکمت تو باشد تا بی لیاقتی من . . .

 میـدونی بن بست زنـدگی کـجـاست ؟
جــایــی کـه
نـه حـــق خــواسـتن داری

نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن

تنهایی راترجیح میدهم ...

به تن هایی ک روحشان بادیگریست ... تونیزنرنج از مـטּ ..!

مـטּ نـﮧ مغرورم و نـﮧ بے احساس ...!

فقط خستـﮧ ام،خستـﮧ از اعتمادے بيجا و مردمے دروغگو  .....

دیگـــر ب هوای نازت

هیچ مردی سر به بیابان نمیگذارد

ساده ای لیلی جان ..

آرامشی ملیح در گوشه چشمانم..

مانند بارانی بروی شیروانی..

اما…ناودان ندارد..!!

غصه هایم درون سینه ام به چاه میروند

چرامیگویند “ها” علامت جمع است؟

“تن” را با “ها” جمع کنی خودت میمانی و خودت.

ومن این روزها از بس  "ها "رابا" تن" جمع کرده ام که شده ام" تنها"

وآنقدردرتنهایی دردهاکشیده ام که دیگر

بی حس شده ام از درد !

از بغــض فقط گاهـی

خـط ِ اشکی …میسـوزانـد صـورتـم را